උරුම දෙයක් නෑ අපිට - අපි හැමෝටම | නිශාන්ත අයියෙ ඔබට නිවන් සුව..

මේ ටිකේ ඕ ලෙවල් අයට කරන බ්ලොග් එකේ වැඩ නිසා පෝස්ට් එකක් ලියන්නත් අමතක උනා. ඇත්තෙන්ම ඉගැන්නිල්ල කියන්නෙ මරු වැඩක්. ආස හිතෙනවා. මට බ්ලොග් එකක් තියනවා කියලා මතක් උනේ අපි කවුරුත් ආස කරපු නිශාන්ත අයියා ගෙ මරණය නිසා ඇතිවෙචච් දුකට සහ ඒකෙන් තේරුන දෙයක් නිසා.

නිශාන්ත අයියා කියන්නෙ ප්‍රසිද්ධ චරිතයක් නෙමෙයි. අපි ආපු ගියපු අධ්‍යාපන ආයතනයක් උන gateway එකේ හිටපු කාඩ් එක මාර්ක් කරන චරිතයක්. ටික්කා අයියා. උසින් අඩුයි, කළුයි, නිතරම කට ඇරලා හිනා වෙන, හොදින් හැමෝම එක්ක ඉන්න, අපි එන්නක් හරිම හොදින් කතාබහ කරන "හිත හොද" චරිතයක්.

අද දැනගන්න ලැබුනෙ ඔහුගෙ අභාවය. ඒත් එක්කම ඉස්සෙල්ලාම පුදුම හිතුනා, මේ ගහක් ගලක් වගේ හිටපු මනුස්සයිට මොකද උ‍නේ කියලා. ගිය සතියෙත් හොදට කතාබහ කරලා හිටි මනුස්සයා. ඒත් එක්කම හැමෝම කිවුවෙ, 

"අනේ පවු බං හොද මනුස්සයා එකපාරටම මොනවා උනාද මන්දා.."

"සිරාවටම හිතාගන්න බෑ බං. හොද මනුස්සයා"

අපි මේ ලෝකෙට එනවා යනවා. අපි කරපු කියපු දේවල් විතරයි මේ ලෝකෙ තියලා යන්නෙ. හැමෝටම කරදරයක් නැතුව ජීවත් වෙන මිනිස්සු නැතිඋනාම ඒ දේ දැනෙනවා. ඒ වගේම මිනිස්සු ඒ කෙනාගෙ ගුණ කියනවා. කොච්චර ලොකු ලොක්කෙක් නැතිඋනත් නොදැනෙන දුකක් දැනෙනවා.  සමහර විට එහෙම කෙනෙක් නැති උනා නම්, 

"අනේ බං ඕකා අරහෙමයි.. මෙහෙමයි"

කියලා කියන ඕනතරම් දෙනෙක් ඉදියි. ඒ අතින් නිශාන්ත අයියා ගොඩක් පිං කරගෙන තියනවා.

ඉන්න ටිකේ අනුන්ටත් තමන්ටත් වැඩක් කරගෙන හොදින් ජීවත් වෙන්න. අපි කිසි දෙයක් අරන් යන්නෙ නෑ. ඉතුරු කරලා යන්නෙ මතකයක් විතරයි. 

නිශාන්ත අයියෙ, ඔබට නිවන් සුව!