යථාර්තයක් වූ R.P.L ගමන් මග...

R.P.L තියන්නෙ මොකක්ද කියලා දන්නෙ නැත් අයටයි මේ. R.P.L අකුරු වල හැටියට නම් Richmond Premier League වෙන්න ඕන. ඒත් අපිට එක දවසින් League ගහන්න වෙලා මදි නිසා අපි මේක හදුන්වන්නෙ Richmond Champions' Trophy කියලා. ඒ කියන්නෙ රිච්මන්ඩ් ශූරයන්ගේ කුසලානය. රිච්මන්ඩ් විද්‍යාලයේ උසස් පෙළ අංශයේ අය හැම අවුරුද්දකම සය සාමාජික ක්‍රිකට් තරගාවලියක් පවත්වනවා. හැම පන්තියක්ම සහභාගී වෙනවා. හැමෝම විනෝද වෙනවා. හැමෝම තමන්ගේ පන්තියට චියර් කරනවා. මැචස් වලින් අන්තිම එක ගුරු - සිසු තරගෙ. ඒක ගහන්නෙ සංවිධායක මණ්ඩලයයි ගුරුවරුනුයි. ඒකට ලොකු අවධානයක් යනවා. අන්තිමට DJ එකක් තියනවා. ඒකෙ හැමෝම නටනවා, විනෝද වෙනවා. අන්තිමට හැමෝම දිනුව අයට සුභ පතනවා. මේ කියන්නේ 2011 R.P.L එක ඕගනයිස් කරපු හැටි. 

මේ කතාව පටන් ගන්නෙ මීට අවුරුද්දකට කලින් අපේ ටීම් එක "ගිරිපුර ඇත්තෝ" 2010 R.P.L එක දින්න දවසෙ ඉදන්. ඒ කාලෙ අපි 12 වසරෙ.. අපි 13 නේ පන්තියක් පරාද කරලා තමයි දින්නේ. මම නම් ටීම් එකේ සෙල්ලම් කලේ නෑ. ඒත් දවසම ටීම් එකට චියර් කර කර හිටියා. කොහොම හරි අපි දිනුම්. ඒත් එක්කම අපිට 2011 R.P.L එක සංවිධානය කරන්න සිද්ධ වුනා. ඒක තමයි සිරිත. වැඩිම දුරක් එන 12 වසරෙ කණ්ඩායම තමයි ඊලග R.P.L එකේ සංවිධායකයෝ.

මීට මාස 5 කට කලිං තමයි අපි අඩිතාලම දැම්මේ R.P.L එකේ සංවිධාන වැඩ වලට. එදා ඉස්සෙල්ලාම අපේ සංවිධායක මණ්ඩලේ පත් උනා. ඉස්සෙල්ලා ම අපේ ලේකම්. ඒ පත් උනේ ශිරාන්. පස්සේ ශිරාන් මාව සභාපති විදියට යෝජනා කලා. ස්ථිර උනා ද කියලා නම් මතක නෑ. කොහොම හරි මම සභාපති. එච්චරයි. කොහොම හරි අපේ සෙට් එක පත් උනා ඊට පස්සෙ. පසිදු, රුක්ෂාන්, කාංචන, සදීෂ, ශිරන්ත, චමෝද, දේශාන් , ජයතිලක, ශාන්.. මේ අය එදා පත් උනා. එදා මම සතුටු උනා R.P.L ඕගනයිසින් කමිටි එකේ ප්‍රසිඩන්ට් උන එක ගැන. ඒත් ඒකෙ භාරදූර බව තේරුනේ පස්සේ. කොහොම හරි අපි පටන් ගත්තේ මසෙ 5 කට කලිං. එදා මම ඇහුවා "අපි මේ මුහුද හත් ගවුවක් තියාගෙන අඹුඩ ගහන්නද හදන්නෙ?" කියලා. ඒත් එදා ඒක පටන් ගත්තෙ නැත්නම් මේක කරගන්න වෙන්නෙ නෑ කියන එක විශ්වාසයි. මේ අවුරුද්දේ ප්‍රධාන තැන ලැබෙන වාර ගාණ වැඩියි. අනේ මන්දා. කොහොම හරි මෙහෙමයි වැඩේ සිද්ධ උනේ.

අපිට ඉස්සෙල්ලාම කරගන්න ඕන උනේ යන වියදම කොහොමද කවර් කරගන්නෙ කියන එක. එක පන්තියකින් 1000 ගානෙ ආවත් 18,000 යි. DJ එකට 10,000 ක් දුන්නාම තව ඉතුරු 8000 යි නේ. කුසලාන ගන්න, කිරි පැකට් එකක් වත් දෙන්න, බෝල ගන්න (එකක් 170 යි. එයින් 30 කටත් වැඩිය ඕන), සහතික දෙන්න වගේ වැඩ කන්දරාවකට... මේ හැම දෙයක්ම කරන්න අපිට සල්ලි හොයාගන්න ඕන. අපිට විවිධ යෝජනා ආවා. අපි sponsors ලා හෙවුවා. අන්තිමට අපි බුක් මාක්ස් ඩිසයින් කරන්න තීරණය කරා. මම යි ශිරානුයි එකතු වෙලා ඩිසයින් කරා. තව මම අදුනන නංගි කෙනෙක්ට කියලා තවත් 3ක් ඩිසයින් කරගත්තා. ඒ 3 නම් පංකාදු 5යි..!!! ඒ නංගි ගෙ නම වෙන්දේසි කරන්න අකමැති නිසා නොකිය ඉන්නම්, ඒත් බොහොම ස්තුතියි නංගිට. අන්තිමට බුක් මාක්ස් 1500 ක් ප්‍රින්ට් කලා. ඒවා අපේ 11 දෙනාට 10/- ගානෙ විකුණන්න දුන්නා. සමහර විට අද මේක කියවන අය ගාව අපේ බුක් මාක් එකක් ඇති. ඒ අයට බොහොම ස්තුතියි.  ඒ පුංචි 10/- වලින් තමයි අපි මේක කරේ. ඒ වගේම අපිට ඒවා විකුණන්න උදවු කරපු අයටත් ගොඩක් ස්තුතියි.

පස්සේ අපිට කමල් කියලා රිච්මන්ඩ් විද්‍යාලයේ ඉගෙන ගත්ත ඉංග්‍රීසි උගන්වන ගුරුවරයෙක් 25,000 ක මුදලක් දෙන්න පොරොන්දු උනා. අපි ඒක නිසා මේ පාර R.P.L එක මෙතෙක් කාලෙකට පවත්වපු ලොකුම R.P.L එක කරන්න වැඩ කලා. අපි කවදාවත් නොකළ දේවල් කරන්න හිතුවා. අපි හැම ටීම් එකකටම දවල් කෑම දෙන්න හැම දෙයක්ම ලෑස්ති කලා. මේ විදිහට මාස 4 1/2 ක් ගෙවුනා. තව සති 2යි R.P.L එකට. මම ගිණි පත්තු වෙලා. ඒත් ඒ වෙද්දි schedules ඔක්කොම හදලා ඉවරයි. දැන් තමයි හොදම හරිය.

අපි කමිටි මීටින් එකක් කෝල් කලා. පළවෙනිම එකට මම ඇවිත් ප්‍රශ්නයක් නිසා ඉන්නෙ නැතුව ගෙදර ගියා. ඊට පස්සේ ඉදන් පේ අය වැඩට බැස්සා. ඉස්සෙල්ලාම ඇගට දැනෙන වැඩකට අපි කලේ "R P L ' 11" කියලා අකුරු රිජිෆෝම් වලින් ගහපු එක. ඒක අස්සේ මේ බෝඩ් ගේන්න ගිහින් රුක්ෂාන් ට මරු වැඩක් උනා. ඕන දෙයක් කිවුවාම "හා.. කරන්නම්" කියන රුකියා එදා කුංජුත් එක්ක මෝටසයිකලෙන් ගිහින් රිජිෆෝම් බෝඩ් ගෙනාවා. මට නම් හිතන්නවත් බෑ කොහොම එච්චර අරන් ආවා ද කියලා. ඒක අස්සෙ රුක්ෂාන් කියපි, "මේ මම ඉස්සෙල්ලාම මෝටර් සයිකලේක ගිය වතාව. අවුවෙ අරන් එනකොට මට faint වෙන්න වගේ." ,"ඒ බං මේ රුකියා Paint වෙන්න ගියයි කියන්නෙ" හෙ.. හේ.. . සයිස් එක හිතාගන්ගත් එක්ක මම කියන්නම්. "R" අකුර ගැහුවේ අගල් 1/2 ඝනකම රිජිෆෝම් බෝඩ් 4 ක් එකතු කරලා. අපි හැ‍මෝම Maths කරපු එකත් හොදට ගියා. මම ගණනය කිරීම් කරේ. ශිරාන් ඇන්දේ. අනිත් අය උදවු කලේ. මායි ශිරානුයි ශිරන්තයි අකුරු කැපුවේ. අපි හිතුවෙවත් නැති විදිහට "R" අකුර මාර ගතියට ආවා. අනිත් ටිකත් ගැහුවා. පස්සේ හැමෝම පාට කලා මේවා. ඒ වෙද්දි නිවාඩු කාලෙ. අපි ඉස්කෝලෙ පටන් ගත්ත දවසෙ ඉදන් R.P.L සිහියෙන් හිටියේ. අපි හැම ටීම් එකකටම විස්තරයි ෆෝම් එකකුයි දුන්නා. පස්සේ මිස් ලා සර් ලා ට ආරාධනා කරා. ඒ ඔක්කොම හරි. අපි S.P. ගාවට ගිය සිද්ධිය කියන්න ඕන නෑ කියලා හිතෙන නිසා කියන්නෙ නෑ. ඒත් අපි ආවෙ මාර තරහවකින්. අපිට ජයවර්ධන සර් මාර ගැම්මක් දුන්නා අපේ වැඩේට. සර් ගේ සංකල්පයක් ලු නෙ මේක. 

අපි මේ දේවල් කලේ හැමෝටම සතුටු වෙන්න. ඔන්න ඒක අස්සෙ අපේ වාර විභාගෙ ළකුණු ඇවිත්. අපිත් එක්ක උදේ ඉදන් දුවලා පැනලා වැඩ කරපු රුක්ෂාන් ව හොයාගන්නවත් නෑ. පොරට අප්සෙට් ළකුණු වලට. හැබැයි ඉතිං එහෙම නම් මම බෙල්ලෙ වැල දාගන්න ඕන. ශිරාන් හතර පස් පාරක් බෙල්ලෙ වැල දාගන්න ඕන. කොහොම හරි මේ පාර පන්තියේ 5 ද කොහෙද. ශික් විතරක්. :( හරි ඒවා ඔක්කොම අපි අමතක කරලා ආයෙ වැඩට බැස්සා. ශිරන්තට හැම තිස්සෙම දුන්නේ ෆොටෝකොපි ගහන්න. එදා සර් කෙනෙක්ට ඉන්විටේශන් එකක් දෙන්න කියලා කතා කළාම, "ආ.. හරි ෆොටෝකොපියක් නෙ" කිවුව වෙලේ අපිට හිනා. කොහොම හරි දැන් දවස් 2ක් විතර. අපිට certificates ටික ගහගන්න පුලුවන් උනා. ශිරාන් ඒවායෙ නම් ලියලා. ඒත් එක්කම හැම කෙනෙක්ටම ටයිල් එකක් දෙන්න ඕන. ඒ ටිකත් ශිරාන් ඇලෙවුවා. 

දැන් R.P.L එකට එක දවසයි. මම එදා උදේ 7 වෙද්දි ඉස්කෝලෙට ආවා. ඒ වෙද්දි කවුරුත් නෑ. මම ශිරාන් ගෙ ගෙදර ගියා. ශිරාන් තේ එක බිබී හිටියේ. මම ආපු ගමන් ටක් ගාලා ඒක ඉවර කරලා බෝඩ් ටික අලවන්න ගියා. අපි දෙන්නා බෝඩ් අලවන අස්සේ එක්කෙනා දෙන්නා අපේ මෙම්බර්ස් ලා ආවා. මම නම් දවසම වැඩ කරනවා කියලා හිතාගෙන බත් මුලකුත් බැදගෙන ආවේ. අපි දවල් වෙනකං වැඩ කලා. ඒත් එක්කම stumps පාට කලා. කොඩි කණු ටිකේ කොඩි බැන්දා. තව ගොඩක් දේ කලා. තව අපේ අයගේ ඉන්ට(ර්)විවුස් ගත්තා. ඒක නම් සිනා සාගරයක්. අයියෝ මතක් වෙනකොටත් හිනා යනවා. කොහොම හරි හවස තිබ්බේ ලොකුම වැඩ ටික. අච්චර අමාරුවෙන් ගහපු "R.P.L '11" අකුරු ටික හොස්ටල් එක උඩ දැලේ ගහන එක. මාර ගේමක් දීලා ශිරන්තවයි පසිදුව යි නැග්ගුවා. මමයි ශිරානුයි පල්ලෙහා ඉදන් කටු ගහ ගහ උඩට දුන්නා. ඒ අස්සේ අනිත් අය කොඩි කණු හිටෙවුවා. අනිත් අය boundary එක මාක් කරලා ඒකෙ කොඩි ගැහුවා. මේ ඔක්කොම අපි කරා. ඒක අස්සේ අපි බෝධි පූජාවකුත් කලා. අපිට සුජිත් සර් ඇවිත් මාර ගැම්මක් දුන්නා. ඒක අස්සේ සජිත් අයියා තමයි පිච් එක හැදුවේ. මාරම විදිහට ඒක හදලා දුන්නා. අපිට ඒක ලොකු හයියක්. ‍බවුන්ඩ්‍රි එක හදන එකේ ප්‍රශ්නයක් වෙලා මටයි ශිරාන් ටයි එතනට ගිහින් වැඩිදුර විස්තර කරලා දෙන්නත් උනා. මේ ඔක්කොම කරද්දි පසිදු යි ශිරන්ත යි උඩ. හොස්ටල් එකේ වහල උඩ. හැබැයි ඉතිං අපි තරම් නම් කට්ටක් කෑවෙ නෑ මම හිතන්නේ. කොහොමින් කොහොම හරි අකුරු ටික ලස්සනට හොස්ටල් එකේ වහලේ වැදුනා. ඒක දකිනකොටත් මාර ආසයි. තාමත් මතකයි ඒකෙ ලස්සන. 

අපි එදා වැඩ ඉවර වෙලා යනකොට 9ත් පහු වෙලා ද කොහෙද. මම උදේ ආපු වෙලේ ඉදන්. බුදු ගණන් උණවටුනට යනකොට. ඒ මොනවා තිබුනත් මම ගිහින් ඇගපත හෝදගෙන රෑ 10 වෙද්දි F.B. ලොග් උනා. එදා මට නිදිමතයි බඩගිනියි. අම්මා ඇහුවා "පුතේ බත් කන්නෙ නැද්ද?" කියලා. මම කිවුවා "හපෝ බෑ අම්මෙ කාලා බඩ පිරිලා ඉන්නෙ" කියලා. කොහොම හරි මම එදා නිදිමතේ රෑ 1 ත් පහු වෙනකම් F.B. හිටියා. පස්සෙ මට පුටුවෙ නින්ද ගිහින්. මට 2 ට විතර ඇහැරුනා. පස්සේ ඇදට ගියා. ඒත් නින්ද යන්නෙ නෑ, R.P.L එක ගැන මතක් වෙනවා. මට තමයි ආරම්භක කතාව තිබ්බේ. මම කිසි දෙයක් හිතන් හිටියෙ නෑ මොකක්ද කරන්න ඕන කියලා. කොහොම හරි මම 3.55 ට විතර ඇහැරුනා. 5 වෙද්දි ඉස්කෝලෙට ගියා. ගිහින් ශිරාන් ට කෝල් කරනකොට පොර වැසිකිලියෙ. හි හි.. මමත් එලියට වෙලා බලං හිටියා. ඔන්න ආවා. අපි දෙන්නා ගිහින් පොඩි වික්‍රමක් කලා. ඒක කිවුවොත් අපිව ඉස්කෝලෙනුත් පන්නනවා. හි හි.. කොහොම හරි අපි උදේ පහනක් එහෙම පත්තු කරලා ආශිර්වාද ලබාගත්තා. 

DJ කරන අයියලා ත් ආවා. එක්කෙනා එක්කෙනා දැන් bat කරකව කරකව එනවා. අපෙන් වෙන්න ඕන දේවල් හරි. මාරම ලස්සනයි ග්‍රවුන්ඩ් එක. මට නම් මාර හැපී. ඒත් එක්ක මතක් උනා පටන් ගන්නෙ මගේ ස්පීච් එකෙන් කියලා. කියන්න දෙයක් නෑ. හිතට එන දෙයක් කියනවා කියලා හිතන් හිටියේ. කොහොම හරි හැම දෙයක්ම පටන්ගත්තා ජාතියට ගරු කරලා ජාතික ගීයෙන්...