මෙම ලිපිය ලියන්නට හේතු වූයේ මාගේ ඤාති සහෝදරිය හට අත්විදීමට සිදුවූ සිද්ධියක් මා හට තදින් දැණුනු බැවිනි. කවිකාරි ලෙස බ්ලොග් අවකාෂයේ පෙනී සිටින ඇය, මෑතකදී අපගේ නිවසට පැමිණියේ ඇයගේ රෝගී තත්වයට පිලියම් කරතිබූ නමුත් ඒ පිළිබද පසුවිපරමක් කරගන්නට ය. (කථන භාශාවෙන් ඉතිරිය. ඇයව කවිකාරි ලෙස ම හදුන්වන්නම්)
ඇත්තටම කවිකාරි අක්කා ආවෙ ක්ලිනික් යන්න. අක්කාගෙ උගුරෙ (thyroid gland) කැන්සර් එකක් ඇවිල්ලා තිබ්බා. ඒක හොද කරගන්න අක්කලාගෙ ගමේ පහසුකම් අඩු නිසයි අක්කා මෙහේ ආවෙ. ඒ පිළිකා සෛල විනාශ කරන්න පුළුවන් කියලා තමයි කිවුවෙ. (131 Iodine[Radioactive] therapy) කොහොම හරි ඒකෙ ඔපරේශන් එකක් කරන්න තිබ්බා. ඒක කරේ මම මේ කියන්න හදන දොස්තර. ඒත් එක්කම අක්කාට පිළිකා සෛල විනාශ කරන්න කිරණ අල්ලන එකයි අයඩීන් තෙරපි එකයි කරේ වෙන දොස්තර කෙනෙක්. අර ඔපරේශන් එක කරපු දොස්තර දොස්තර ස්පෙශලිස්ට් කෙනෙක්. කොහොම හරි කවිකාරි අක්කා හැමදෙයක්ම හොදින් කරගෙන ආපහු අක්කාගෙ ගමට ගියා.
