ආගන්තුකයා ගැන

ඇත්තටම අමතක උන දෙයක් තියනවා. ආගන්තුකයා බ්ලොග් එකක් හැදුවා. ඒක පබ්ලිශ් නුත් කරා. පෝස්ට්ස් නුත් දැම්මා. කට්ටිය ප්‍රතිචාර ත් දුන්නා. ඒත් ආගන්තුකයා ට තේ‍රුනා මොකක් හරි අඩුයි කියලා. දැන් ඒක කල්පනාවට ආවෙ. ආගන්තුකයා, තමන් ගැන කිවුවෙ නෑ නේ. මේක නිකං හරියට පාදමක් නැති ගොඩනැගිල්ලක් වෙලා වගේ. දාහක් දෙනා බැලුවාට පස්සෙ හරි ඔන්න එහෙනම් ආගන්තුකයා ගැන.

ආගන්තුකයා, නමින්ම තේරෙනවා ඇති බ්ලොග් වලට අලුත් කියලා. ඒති ඉතිං ඒක බ්ලොග් වලට විතරක් නෙමෙයි. හැමදේටම. ඇත්තම කියනවානම් දන්න ඇති දෙයක් නෑ. කිසි දෙයක්. අපි හැමෝම එහෙමයි. අපි හැමෝම ආගන්තුකයෝ. හැබැයි මේ ආගන්තුකයාට තේරුනා තමන් ආගන්තුකයෙක් කියලා. ඒකයි මේකෙ ඇත්ත කතාව.

මේ ආගන්තුකයා එක එක විකාර ගහනවා. සමහර ඒවා තඹ සතේකට වැඩක් නෑ. ඒත් ඉතිං මේ හැමදේම ආගන්තුකයාට ජීවිතේදි වෙච්ච ඇත්තම ඇත්ත දේවල්. සමහරු කියනවා මේක කියෙවුවාම දුකක් ඇතිවෙනවා ඒක නිසා හිනාවෙන්නත් මොනවා හරි දාන්න කියලා. ඒ අපි හැමෝම විනෝදෙන් ඉන්න ආස නිසා. ඒත් ඉතිං මොනවා කොරන්න ද? හැම කතාවක්ම ඉවර වෙන්නේ අපිට ඕන විදිහට නෙමෙයි නේ. කරන්න දෙයක් නෑ.

තවත් එකක්. ආගන්තුකයා මේකෙ තමන්ගේ හිතට දැනිච්ච දේවල් ගහනවා. ඉස්සෙල්ලා ගහලා තියෙන්නේ ඒ වගේ එකක්. බැලූ බැල්මට මහ විකාරයක්. ඒත් ඒකෙ තියෙන දේවල් ආගන්තුකයාට නම් ගොඩක් දැනුනා. කොහොමින් කොහොම හරි, මේ ආගන්තුකයාගේ ජීවිත කතාව එකාකාර නෑ. සමහර තැන් උසයි, අනික් තැන් පහතයි. කන්දක් උඩ ඉදන් ලෝකාන්තයට වැටෙනවා වගේ දේවලුත් මේකෙදි සිද්ධ වෙනවා. ඒක තමයි ජීවිතේ කියන්නේ. ජීවිතේට මුහුන දෙන්න කැමති අය ආගන්තුකයාත් එක්ක ඉදියි. හොද නරක කියයි. අනිත් අයටත් පාර පෙන්නයි. ආගන්තුකයා, ආගන්තුකයෙක් ගැන කියලා පාර පෙන්නන්නේ තවත් ආගන්තුකයෝ රොත්තක් හදා ගන්න නෙමෙයි. ආගන්තුක ජීවිතෙන් ඈත් වෙන්න.  

ආගන්තුකයා ගැන දැනගත්තා ඇති ද මන්දා. නම් ප්‍රසිද්ධ කරන්නෙ නම් නෑ. ඒත් ආගන්තුකයා කවුද කියලා ගොඩක් අය දන්නවා. කොහොම්න් කොහොම හරි, ඕන කෙනෙක් තමුන්ට හිතෙන දෙයක් කියලා යන්න.....